سلام
این مدت روزهای متناوبی بوده از امید و ناامیدی، گاهی کاملا ناامید و گاهی پر امید. همین هفته پیش بود که بعد از ماهها رفتم دوچرخه سواری، قبلش کلی ناامید بودم اما دوچرخه سواری تو شرایطی که اصلا انتظارش را نداشتم، به اینده و اومدن اتفاقات خوب امیدوارم کرد( بک متن پرامید هم نوشتم که بگذارم تو اینستا، خلاصه دوستانی که هم اینستا را دارید هم اینجا اگه یکهو یک پست امیدوارانه تو اینستا دیدید بدونید بعدش امروز هم بوده( لبخند تلخ))اما باز امروز بعد از منتفی شدن یک کار دیگه الان ناامید روی مبل نشستم و به پسرکی که مثل فرفره جلوم غلت میخوره و باید دوباره به پشت برگردونم نگاه میکنم. چه نگاه مظلومی داره. دیروز واکسن دوز دومش را با هزار سلام و صلوات زدیم خوشبختانه الرژی نداد اما امروز تب و اسهال داره و باعث شده ساکت تر و مظلوم تر از همیشه بشه. مادر و پدرم هم اینجا کنارم نشستن و مادرم دارن با پسرک بازی میکنن.
ماه اول که دوتا مصاحبه گرفتم، اما دیگه بعدش هیچ مصاحبه تخصصی نگرفتم، بجز فلوشیپ اف دی ای که قراره برام وقت مصاحبه تخصصی بگذارن. باید براش درس بخونم ولی اصلا اعتماد به نفس ندارم درحالی که پارسال به راحتی و با اعتماد به نفس مصاحبه کاری اف دی ای را دادم و بعد هم افر را رد کردم. امروز وسط تب پسرک ، بعد از یکساعت تلاش برای درس خوندن کتاب را بستم و به فردا موکول کردم و تو دلم به همه زنانی که کار ثابت دارن یا همه زنان خونه داری که بی دغدغه با بچه اشون وقت میذارن غبطه خوردم. خوب بیشتر نمینویسم چون هرچه بیشتر میگم بیشتر ناامیدی تو وجودم رخنه میکنه. تا بعد.
پ.ن حالا که نوشتم بذار قسمتهایی که امیدوارم میکنه را هم بنویسم.
اول از همه بازار خیلی داغونه، با دوسه تا از بچه های دیگه درارتباطم و همه همین وضع را داریم. کلا زمان بدی برای کارپیدا کردنه. من که از اپلای کردن برای کار خسته شدم و دوهفته ای هست که دیگه دنبال کار نمیگردم، گذاشتم ببینم فلوشیپ اف دی ای چی میشه بعد اونوقت یک کاری میکنم.
با یک کاریاب اشنا شدم که تخصصش ورود فارغ التحصیلین یا پست داکها به مارکته، یعنی دقیقا چیزی که من لازم دارم( دیگه خسته شدم از اینکه کاریابها زنگ میزدن و بعد میگفتن ما دنبال کسی هستیم که فلان سال سابقه کار صنعت داشته باشه و میرفتن) فقط عیب کار اینجاست که پروسه کار پیدا کردن را ۵-۷ ماه تعیین کرده. هنوز قرارداد نبستم اما احتمالا بعد مصاحبه اف دی ای قرارداد ببندم.
همین کاریاب تو تخصص راستین هم کار میکنه و احتمالا راستین هم باهاش کار کنه.
خوب اینهم نقاط روشن:)
سلام عزیزم
میشه من ی سوال ازتون بپرسم
من دکتری علوم پایه هستم و با تشویقهای شدید استادم دارم برای امریکا اپلای میکنم برای پست داک خیلی خیلی ترسیدم ،،من قراره برم نیوهمپشایر و البته فول فاند خواهم بود ،،ولی خیلی ترسیدم ک مثلن بعد از پست داک هم مجبور باشم فقط استاد بشم و کار دیگه ای گیرم نیاد
در ایران هم دانشگاه درس میدم هم بصورت خصوصی کنکور میگم با نرخهای خیلی بالا هم درس میدم ،،اونجا کلاس خصوصی هم هست؟ مردم پول میدن فرزندشون خصوصی درس یاد بگیره ؟
یعنی اونجا زندگی سخت خواهد شد؟ وقتی ناامیدی شمارو میبینم ک بنظرم خیلی هم عالی و درجه یک هستید تو رشته تون ترس میفته تو وجودم ،،
سلام مینا جان،
تبریک میگم. فرصت خیلی خوبی برای مهاجرت دارید و اگه تصمیم به مهاجرت دارید لحظه ای تردید نکنید. نیوهمپشایر شهر قشنگیه و مسیرهای پیاده روی قشنگی داره .
من توی بک کامنت دیگه هم توضیح دادم. تحقیقات من خیلی خیلی خاص بود که اف دی ای روش سرمایه گذاری کرده بود و برای صنعت ناشناخته هست. احتمالا سالها طول بکشه تا موردی که من در موردش ریسرج میکردم تو صنعت شناخته بشه. دوم من اصلا قصد تغییر شهر برای پیدا کردن کار را ندارم. برلی همبن انتخابهام خیلی محدود شده.
دوست خودم یک هفته ای کار پیدا کرد البته تغییر ایالت داد. برلی من چندماه طول کشیده، و یک دلیل مهمش اینه من چسبیدم به نیویورک و نیوجرسی. مثلا پیشنهاد کاری برای کلرادو داشتم رد کردم. وضعیت کاری امریکا بهتر از کشورهای دیگه هست البته رشته به رشته و فرد به فرد فرق داره پس اصلا درست نیست مشکل شخصی من را عمومی کنید و به اینده خودتون ربط بدید.
شما موقعی که اجازه کار داشته باشید میتونید کاردانشگاهی یا کار مرتبط با رشته اتون داشته باشید،درمورد تدریس خصوصی هم اطلاعات ندارم.
موفق باشید.
آسمان جان چطوری میتونیم با افراد کاریاب تماس بگیریم؟ متاسفانه منم ازکارم استعفا دادم به دلیل آزار و اذیت زیاد رئیسم لطفا راهنماییم کن چطوری چند نفر کاریاب پیدا کنم؟
سلام مریم عزیز، متاسفم که اینطور شد، لینکدین بهترین راهه. اکثرا خودشون تو را به مرور پیدا میکنن. یک راه دیگه هم اینه تو لینکدین هر کمپانی را سرچ کنی، بعد کاریابهای اون کمپانی را پیدا کنی و بهشون مسیج بدی. ایشالله که خوش شانس تر از من باشی
امیدوارم زودتر خبرهای خوب را برامون بذاری
ممنونم زری جان، امیدوارم اون رپز زودتر برسه
من همه پست ها ت را نخوندم نمی دونم دقیقا چرا اینقدر شدید دنبال کار پیدا کردن هستی فقط می خواستم بعنوان مادری که بچه هاش را در غربت و تنهایی بزرگ کرده بهت بگم این زمان گذروندن با بچه ات را با تمام وجود ازش لذت ببر هر چقدر الان براش وقت بگذاری وقتی بزرگتر شد کمتر اذیتت می کنه.
سلام ماهی عزیز ممنونم از کامنت
حقیقتش حقوق همسرم تنهایی برای زندگی تو نیویورک کافی نیست، شاید این حقوق برای یک شهر کوچیک کافی باشه اما برای زندگی تو این شهر به حقوق هردونفرمون احتیاجه. و البته ما چون از اول نیویورک بودیم خیلی برامون سخته به سکوت و سبک زندگی شهر دیگه ای عادت کنیم.
درمورد وقت گذروندن با بچه هم موافقم. من قبل بدتیا اومدن پسرک میگفتم بچه را قبل شش ماه میذارم مهد، اما الان برام سخته تصور کنم پسرک تو مهد به گریه بیافته و اونجا بچه را اروم نکنن. رو این حساب خوش حالم و خوش شانسم که مادرم هم هستن و لازم نیست با پیدا شدن کار بچه را بفرستم مهد
آسمان جان من یه دوستی دارم که همرشته شماست و بعد از فارغ التحصیلی نتونست کار پیدا کنه یعنی ۸-۹ ماهه به صورت خیلی خیلی فعال دنبال کار بود و نمیشد. و اونم میگفت خیلی کم مصاحبه میگیره در حالی که رزومه خیلی خوبی هم داشت. ولی امروز بهم خبر داد یه آفر گرفته اونم تو یه کمپانی خیلی توپ! خیلی براش خوشحال شدم. اومدم بهت بگم من که یاد تو افتادم و تو دلم واست امید جوونه زد. امیدوارم تو هم زودی بیایی بگی که آفر گرفتی.
صبا جان چه عالی، چه خبر خوبی! صبا از قول من به دوستت خیلی تبریک بگو و ارزوی موفقیت کن.
ایشالله که من هم به زودی کار مناسب پیدا کنم.
تو دل من هم امید جوانه زد
راستش منم اینا رو خوندم ترسیدم. من ۷ ماهه کار عالی که تو ایران داشتم رو ول کردم و اومدم کانادا به صورت سلف فاند و مستر یک ساله. بعد از یک ترم یه استادی بهم پیشنهاد داد سوییچ کنم روی پی اچ دی. راستش به خاطر اینکه هنوز ۳۰ هزاردلار دیگه باید بابت شهریه مستر میدادم و همه میگفتن اوضاع کاری خوب نیست من پیشنهاد استاد رو قبول کزدم. فاندش بد نیست نسبت به بقیه استادها بهتره ولی خب زندگی دانشجوییه دیگه! حالا که پست شما رو خوندم ناامیدتر شدم که یعنی با دکتری گرفتن تازه اوضاع کاری بدتر هم میشه؟!!!!!
سلام، من اصلا نگفتم که با دکتری اوضاع کاری بدتر میشه! حتی گفتم علت اصلی مشکل من اینه که رشته که من تحقیق و ریسرچ کردم مورد نیاز مارکت نبوده و فلان رشته تو فیلد من مورد نیازه! و ازطرفی من انتخابم را محدود به دوشهر نیویورک و نیوجرسی کردم. شما چطور این موارد را به خودتون و خوندن دکتری وهمه رشته ها وحتی کشور دیگه ای ارتباط دادید!!!
اینکه به دوستاتون بگین ریفر کنن توی شرکت ها چی؟
یا تو لینکدین به ایرانی ها یا خارجیا حتی پیام بدین که ریفرتون بدن؟
من با ریفر گرفتن خیلی شانس مصاحبه م زیاد شد.
این گروه فیسبوک هم هست
https://www.facebook.com/groups/269112690450992
که یه لیست داره از ایرانیایی که اماده ان ریفر بدن اگه بخواین.
خیلی ممنون از راهنماییتون، اتفاقا تعدادی از شغلها را با ریفرال رفتم، و اکثر ایرانیها تو ریفرال دادن نه نگفتن. اما متاسفانه هیچ کدومش تبدیل به مصاحبه نشد. من فکر میکنم اشکال اساسی اینه که کار و تحقیقی که کردم به درد صنعت نمیخوره. ممنون از به اشتراک گذاری گروه.
سلام
ای بابا
شنیده بودم زمان ترامپ اوضاع خیلی بهتر بوده که!
سلام
فکر کنم موقتی و فصلی باشه، البته چندوقت پیش کلی از شرکتها لی اف کرده بودن که تو خبرها هم اومد. اما واقعا نمیدونم چه خبره، ویا چقدر این وضع طول میکشه.