دنبال کار نمیگشتم، تصمیم گرفته بودم برم ایران و بعد سرفرصت دنبال کار بگردم. چندوقت پیش که فقط به چندتا کارگزار خبر دادم و تو یک روز کلی پیشنهاد کاری گرفتم و بعد مجبور شدم عذرخواهی کنم و بگم فعلا جابجا نمیشم درس خوبی بود که بذارم بموقع اش دنبال کار بگردم چون خوشبختانه رزومه خیلی خوبی دارم که پیشنهاد کاری خوب میگیرم( البته بحث اینترویو موفق و گرفتن کار جداست)
تا دوهفته پیش که اولین شاگرد سابق استاد که سالهاست تو اف دی ای کار میکنه از استاد خواسته بود نیروی خوب بهش معرفی کنه استادم هم ایمیل را برام فوروارد کرده بود که کسی را میشناسی. منم چون خبری از دانشگاه نبود، رزومه ام را فرستادم. دو روز پیش هم مصاحبه جنرالم را با اون فرد داشتم و گفتم دارم دوماهی میرم ایران، و مصاحبه دوم یا قبل یا بعدش که امروز نامه رسمی گرفتم برای مصاحبه تخصصی دوم با بزرگهای اف دی ای تو بخش کلینیکال فارماکولوژی برای همین جمعه که میاد.
از اونطرف از دانشگاه خبری نبود تا دیروز که رییس تحقیقات نامه زد با کلی توضیح و تفصیل که اگه یک نفر دیگه بجای استادت بعنوان پی ای درنظر بگیریم حاضری با همین شرایط کار کنی( مضمون همین بود اما تو لفافه قشنگ) منم گفت اصلا و ابدا حاضر نیستم یکسال دیگه پست داک بمونم( البته منم تو لفافه). فکر کنم انتظار نداشت دوباره نامه زد دوباره توضیح داد، تشکر کردم گفتم واضح گفتم من دیگه با این گرنت کارم تموم شده و چندتا هم اینترویو داشتم و میخوام برم سراغ کار و زندگی. یکساعت بعد دوباره تلفن زد که متوجه تلفنش نشدم و برام پیام گذاشت که اون و رییس دانشگاه مستقیم با اف دی ای تماس گرفتن و خبرهای خوب دارن و همین امروز یا فردا بیا ببینمت. خلاصه الان تو راهم برم ببینمش. احتمال میدم میخوان پی ای ام کنن و استاد دانشگاه، اما نمیدونم شرایطشون چیه، فقط میدونم بدون من نیم میلیون دلار پول را از دست میدن پس با چنگ و دندون میخوان نگهم دارن. راستش ته دلم خوشحال نیستم، دیگه از این کار خسته شدم اما قبلا هم گفتم استاد دانشگاه شدن فرصتی هست که به سختی به دست میاد، اما ایا من میخوامش؟ حتی اگه فقط یک یا دوسال باشه.
گزینه کار تو اف دی ای هم یعنی رفتن از نیویورک و زندگی تو واشنگتن. همه میدونید که من و راستین چقدر نیویورک را دوست داریم و گزینه اف دی ای هم برامون گزینه موقت یکی دوساله میشه. خلاصه تو راهم برم ببینم پیشنهادشون چیه،
تو این دوهفته اخر به اومدن چقدر برنامه ام فشرده شده و درگیری ذهنی دارم. باید این هفته هم حسابی درس بخونم و اسلاید اماده کنم برای مصاحبه اف دی ای. هفته بعدش هم سخنرانی تو راتگرز. و روز بعدش پرواز داریم برای ایران.
سلام
ظاهرا کامنت من مفقود شده!
ااا نبود دکتر، غیر این کامنت، کامنت برای این پست نبود
اسماااان بدو بیا بگو چی شد؟
باشه باشه
سلام بر خانم آسمانی
با آرزوی موفقیت‌های روز افزون و حقوق نیم میلیون دلاری در سال برای شما ...
حتماً بگید چی شد که مشتاق شنیدن خبر استادی شما هستیم ...
سلامت و موفق باشید
سلام بر اقا سعید، اون نیم میلیون دلاری خیلی خوب بود اما واقعا عدد بزرگیه، حتی برای یک دانشگاه که سعی میکنه با چنگ و دندون نگهش داره. کلی خبر جالب دارم، تو اولین فرصت مینویسم. ممنون
موفق باشی
چه جالب شده همه چی
منتظر پست جدیدم . . .
مرسی عاطفه جان، صبر کن بیام تو پست بعد خبرها رابگم. جالبتر هم میشه:))
اسمان کاش نمونی با این دانشگاه و بری انتقام این چندسال را یه دفعه ازشون بگیری :)))) میگم اقا یه سوالی واسه من پیش اومده مگه واشنگتن بهتر از نیویورک نیست؟ پ چرا اینقدر ایرانی ها واسه واشنگتن سر و دست میشکونن؟
نازنین جان ببین تو پست بعدی با جزییات مینویسم، بیا حتما نظرت را بگو. درمورد واشنگتن دی سی هم بگم شهر خیلی خوب و تمیزیه. اما بازم نیویورک نمیشه. ببین کلا کسی نیویورک زندگی کنه سختشه بره ایالتهای دیگه زندگی کنه، کسی هم مزه زندگی تو خونه های بزرگ ایالتهای دیگه را بچشه نمیتونه بیاد نیویورک
هر جا پول بیشتر میدن و کارش قشنگتره در نهایت خودش برنده میشه
خیلییی خوشحالم واست
مرسی صبا، چه خوب گفتی البته یکم شرایط من پیچیده شد اما تهش میرم با هرکدوم به نفعمه.
باید یک پست بذارم خبرهای جلسه امروزم را هم اضافه کنم