گزارش ماهانه

یک گزارش روزانه یا بهتره بگم ماهانه بدم ببینیم کجای کارم؟

سلام به همه شما، بعد از حدود یک ماه دارم میرم دانشگاه، تو فرصتی که تو قرنطینه کرونا بودم تزم را کامل کردم و فرستادم برای ریوو به استادم، هرچند با استاد کمال گرای من، انتظار هفت هشت باری رفت و برگشت تز را دارم. البته راستش دفعات قبل حتی برای پراسپکتس جرات نمیکردم بشینم بحث و استدلال کنم، اکثر مطالبم روش و نتایج بود و یک بخش کوچیک بحث داشت( چون پیش دفاع بود قابل قبول هم بود چون ازمایشها کامل نبود که بشه نتیجه گیری کرد) ایندفعه دلم را زدم به دریا و شروع کردم به نوشتن، اما از اونجا که تز من بقول استادم سه برابر یک تز عادی بود، برای هر نکته یک یا دوخط نوشتم درصورتی که اگه مثل همکارم موبور یک پاراگراف مینوشتم میشد ۲۰۰-۳۰۰ صفحه تز، شاید هم اصلاحیه هایی که بخورم همین باشه که بیشتر توضیح بدم و بسط بدم که اونوقت گاوم زاییده، خوب فکر کنم دوماه اینده تا موقعی که دفاع اخرم رابکنم و فصل phd را ببندم از این موضوع بیشتر بشنوید، 

پ.ن. اولین سری اصلاحیه ها اومد، به روش یا همون متد گیر داد و‌گفت باید خیلی خیلی بیشتر بنویسی:) گیر خوبی بودبهتر از بخش بحث هست:))

دیگه اینکه برای opt دارم اقدام میکنم البته همزمان با پروسه گرین کارت، چون بعد فارغ التحصیلی اگه اجازه کارمون نرسه باید در عرض ۶۰ روز از کشور خارج بشم و چون ممکنه کارت اجازه کار گرین کارت تا اون موقع نرسه بهتره کارت opt را داشته باشم.

از راستین هم بگم که داره کارهای مرحله دوم گرین کارت را میکنه و تا دوهفته دیگه کارهاش تموم میشه و میفرسته برای فایل کردن، بنده خدا کرونا خیلی اذیتش کرد، درسته کارش به بستری نکشید اما اسمی  داشت که اسپری نمیزد و الان شده برونشیت و روزی چندبار باید اسپری بزنه، کارهای درمان پسا کرونا هم به کارهاش اضافه شده.

پ.ن، بعد از یک هفته، حالش خیلی بهتره و کمتر اسپری احتیاج داره و مهمتر بینهایت روحیه اش زیرو رو شده و با امید کارهای 485 را پیش میبره 

دیروز رفتیم نوبت دکتر بگیریم، برای اسم راستین و برای شونه درد مزمنی که من دارم( بخاطر فشاراوردن به مفصل شونه ام موقع اماده سازی سمپلها تو ازمایشهای خوکی که دوسال پیش داشتیم) بعد نمیدونم چی شد منشی برگشت از راستین پرسید خانمتون انگلیسی بلده؟ راستین از دیروز ناراحته و ازم خواسته روی زبان محاوره ام بیشتر کار کنم. حقیقتش از پارسال که موبور فارغ التحصیل شد، یک هندی هم داشتیم که امسال فارغ التحصیل شده و من موندم و سه تا ایرانی دیگه تو لبمون، ایکا، نادوست و یک دختر ایرانی دیگه که داره داروسازی میخونه و تو ازمایشها بمن کمک میکنه و البته هندی امریکایی خل و چل که بعد اون داستان بهتره باهاش هم کلام نشم. خلاصه عملا من درهفته حتی ده دقیقه هم انگلیسی حرف نمیزنم بجز زوم میتینگهایی که با استادم دارم، فکر میکنم باید یک فکری بحالش بکنم مثلا معلم خصوصی بگیرم یا یک گروهی پیدا کنم که هفتگی قرار میذارن و حرف میزنن ( البته چون هدف را دقیق تعیین نکردم ممکنه بره تو لیست بیخیالی)  قبلا گفتم اما راستین سه ماه ایران زبان فشرده رفت ( همین) و حقیقتش محاوره اش و لیسنینگ و حتی خوندنش بهتر از منه. اما مدرک ایلتس یا تافل نگرفت و‌الان یکی از مدارکی که برای ۴۸۵ لازم داریم مدرک زبانه، بخواد هم امتحان بده تا اولین نوبت را بگیره و جوابش بیاد حداقل سه ماه زمان میبره، خلاصه داریم با یک مدرک زبان فرانسه که از زمان کانادا رفتنمون داشت جلو‌میبریم امیدوارم rfe برای تهیه مدارک بیشتر نخوریم. 

اگه همه کارها خوب پیش بره میتونیم برای بعد فرودین یا اردیبهش ایران بیاییم، هر چند من باید خیلی زود برگردم.

دیگه اینکه مادرو‌پدر و خواهر من ویزای توریستی کانادا را دارن اما چون‌ من اجازه سفر نداشتم هربار میرفتن کانادا من نمیتونستم برم دیدنشون، به خودشون هم ویزای امریکا را ندادن تا بیان دیدنم، امسال اگه موفق بشن برن کانادا( بخاطر کرونا ممکنه نشه) قصد دارم حتما دو باری بهشون تو‌مدت اقامتشون سربزنم. 

اینم تا اینجای زندگی من