سلام سلام، احوال همگی، چندروزی به کریسمس سال ۲۰۲۰ مونده، یا بهتره بگم شروع سال ۲۰۲۱. خوب همینطور که میدونید هفته پیش یک خبر خیلی خوب من و راستین گرفتیم، قبلا همیشه راجع به روزی که گرین کارت بگیریم حرف میزدم اما بقول راستین دیگه بجای رویا پردازی میتونیم از واقعیت حرف بزنیم و براش برنامه ریزی کنیم، خوب تا هفته پیش ما حکم مسافرهایی را داشتیم که چمدونهامون همیشه اماده بود، اینجا زندگی میکردیم اما فقط مسافری بودیم که برای مدت محدودی میتونست اینجا باشه، من تحت ویزای دانشجویی اجازه کار داشتم و راستین اجازه کار نداشت، به این معنی که نمی تونست حقوق بگیره و در واقع پولی به حسابش ریخته بشه، کارهای جنرال با دستمزد روزانه ساعتی ۱۰ دلار هست درصورتیکه کار معمولی ساعتی ۱۵-۴۰ دلار حساب میشه، از هفته پیش به این مسافر گفتن اگه شما برای گرین کارت اقدام کنید واجد شرایط حساب میشید، الان دیگه میتونیم چمدونهامون را بذاریم زمین و با خیال راحت برای گرین کارت اقدام کنیم، میتونیم برای اینده امون برنامه ریزی کنیم نه خیالبافی، راستین که اجازه کار نداشت تا چندوقت دیگه میتونه رزومه به شرکتها بفرسته و برای کار درخواست بده، تو این مدت کلی پیشنهاد شراکت گرفته بود که همه را رد میکرد سراینکه اجازه هیچ داد و ستدی نداشت یا میتونه شرکت خودش را دراینده بزنه و کارهای مورد علاقش را انجام بده، الان وقتی هست که میتونه درمورد اینده اش فکر کنه و مسیری را انتخاب کنه و جلو بره، دیگه اینطور نیست که فقط خیالبافی کنه یا به اینده نامعلوم موکول کنه. از روش اقدام برای گرین کارتمون هم بگم. من از طریق niw-eb2 اپلای کردم، که شامل دو پروسه هست. i-140 که مرحله ای هست که میگن شما واجد شرایط هستید یا نه و i-485 که مدارک میفرستید تا گرین کارت بهتون بدن. درواقع تو مرحله اول شما ادعا میکنید که کار و تحقیق شما بدرد امریکا و جامعه جهانی میخوره و ضامن خودتون میشید و میگید با این حساب به من گرین کارت بدید چون من بدرد امریکا میخورم .
خوب برای اثبات ادعا هم مقاله هاتون را لیست میکنید و سایتیشنهای مقاله ها را نشون میدید و حتی میگید ببینید چه کسانی کار و تحقیق منرا سایت کردن، پس کار من بدرد محققها میخوره، خوب میدونید که من تا الان ۴ تا مقاله با fda دارم اما کلیرنس fda خیلی طولانیه چون هرجمله و کلمه ای براشون بار حقوقی داره و شرکتها خیلی راحت میتونن با استفاده از هرجمله این مقاله از fda شکایت کنن و کلی پول به جیب بزنن پس fda با احتیاط همه متن و جملات را باید برسی کنه و‌همین باعث شده تا الان این پروسه ۳/۵ سال طول بکشه، البته یکیش جدیدا ازاد شده و فرستادیم برای مجله( ژورنال) که چاب بشه. خلاصه روزی که من برای i-140 اقدام کردم یک مقاله هم نداشتم که هنوز هم ندارم، یک وکیل پروندم را قبول کرد ودرعوض یک نامه از دایرکتور بخش ژنریک fda گرفتم که از من و اهمیت کارم در اینده صنعت داروسازی میگفت که چطور این تحقیق دراینده میتونه بیلیونها دلار به این صنعت کمک کنه، اما حقیقتش یک وکیل معروف وسرشناس پروندم را قبول نکرد و گفت افیسرها فقط و فقط مقاله و سایتیشن براشون مهمه و احتمال ریجکت شدن پروندت زیاده، اما یک وکیل دیگه پرونده را قبول کرد، اواخر دسامبر تا ژانویه قرار بود جواب پروندمون بیاد. من میگفتم احتمالا rfe میخوریم به این معنی که میگفتن خوب مدارک بیشتر ارایه بدید، مثلا بگید تو این ۷-۸ ماه از زمان شروع پروسه ایا مقاله اتون از کلیرنس fda دراومده؟ که خودم را اماده کرده بود بگم یکیش درشرف ازاد شدن هست، گرنت جدید گرفتیم و پست داک هم استادم بهم پیشنهاد داده اما خوشبختانه تو نیمه دسامبر مستقیم پرونده ام قبول شد و گفتن شما واجد شرایط گرین کارت هستید، حالا از اون روز مرحله دوم را شروع کردیم یعنی در حال اماده کردن مدارک برای فرستادن به اداره مهاجرت هستیم. مدارک که برسه اداره مهاجرت کارت موقتی به اسم کومبو کارت برامون صادر میشه که اجازه سفر و کار داریم تا چندماه بعدش مصاحبه بریم و انگشت نگاری کنیم و خود کارت صادربشه. ما هم داریم خودمون را اماده میکنیم بمحض رسیدن کمبو کارت به ایران سفر کنیم، همینطور که میدونید متاسفانه پدر راستین خیلی مریضه و راستین باید زودتر بره و پدرش را ببینه و مدتی پیششون باشه و کمی جبران زمان با هم بودنی را که از دست داده بکنه. داریم برنامه ریزی میکنیم که حدود عید بیاییم ایران، من تا اون موقع دفاعم را کردم و پست داک را هم شروع کردم و احتمالا فقط ۳ هفته بتونم بمونم، شاید هم کمتر چون بشدت کارهای گرنت سر کرونای من و قرنطینه بودنم عقب افتاده، اینهم از توضیحات مفصل پروسه امون. جمله اخر اینکه ما هنوز از خوشحالی رو هوا بسر میبریم:))
اقدام که حتما میکنم ولی متاسفانه فعلا اول های راهم
اپل راه سخت ترین بخش راه هست، موفق باشی
خب نیاز به گفتن نیست که من هم از خوندن خوشحالی شما دو تا ذوق میکنم و هزار بار خدار را شکر گفتم و آرزو کردم همه ی کار ها خیلی بهتر از انتظارتون پیش بره و لذتش را ببرید.
چقدر خوب کاری کردی به حرف اون وکیل محتاط گوش ندادید و به هر حال اقدام کردید :)
خوشی های روز افزون قسمتتون :)
راستی الان آقای راستین برنامه اش چیه؟ برای شرکتی کار کنه یا با تجربه ای که کسب کرده کار خودش را استارت میزنه؟ میگما ایکاش از تجربه ی کار روزمزد راستین و سختی هایش هم مینوشتی، خیلی خیلی روحیه ی سخت کوشی اش ستودنیه.
زری جون، ممنونم عزیزم، واقعا خوب شد که به حرف اون وکیل محتاط گوش نکردیم و انصافا این نصف مسیر که از تابستون پارسال شروع کردیم راحت تموم شد، زری جون به حرفت گوش کردم و دارم یک پست راجع به راستین مینویسم
سلام خانم دکتر خوب هستید
عرض تبریک بی پایان خدمت شما و همسر محترمتون دارم
یک مشورت از خدمتتون داشتم اگر ممکنه آدرس ایمیلتون را بفرمایید خدمتتون بفرستم.
ممنون و سپاسگذارم
سلام، خیلی خیلی ممنونم.
شما بودید که چندسال پیش یک مدتی کامنت میذاشتید؟
Asemanrastin@gmail.com
خواهش میکنم
سلام
روزی که شما این مسیرو شروع کردین خیلی های دیگه هم میخواستن این کارو بکنن اما جسارتشو نداشتن یا وسط راه خسته شدن و ولش کردن
و اون افراد حالا به حالتون غبطه میخورن
امیدوارم همیشه شاد و پیروز باشید
راستی شرمنده هنوز فرزند آینده شما با تابعیت اونجا به دنیا میاد یا ترامپ قانونشو عوض کرد؟
سلام، ممنونم دکتر، اره یک همت خوب میخواد که خودمون را برسونیم اونور اب و بعدش تازه میشید گلادیاتور زندگیتون که هرروز باید بجنگید، خوشبختانه این مسیر ته داره، یعنی ته اش میشه زندگی نرمال با استرس، موفقیت چالشهای نرمال، البته دکترجان خیلیها تونستن، یعنی اگه کسی بخواد حتما شدنیه.
خوشبختانه نتونست، فرصت نکرد، اگه دراینده بچه داربشیم که امیدوارم سال ۲۰۲۱ این اتفاق نرمال :)بیافته بچه فرنگی میشه و برای خودش پاسپورت داره
ممنون از توضیحاتت.امیدوارم یک روزی هم من این حس تورو تجربه کنم
خواهش میکنم ، صفوراجان داری اقدام میکنی؟ ایشالله که یک روزی خبر سبز شدن تو را هم بشنویم
اونقدر بهت تبریک میگم که اندازه نداره
آفرین به تو و راستین که دست از رویاهاتون نکشیدین و ادامه دادین برای موفقیت و سرسخت بودین. به معنای کلمه آفرین
باران جون، میدونی که اولین کامنتی که گرفتم از تو بود، از سال ۹۲ با منی، یعنی اون زمانی که حتی معلوم نبود میتونم مهاجرت کنم یا نه. یادته موقعی که داشتم میرفتم باکو مسافرت یک سفر اومدم رشت، اون عید بود که تازه خبر پذیرش دانشگاه را شنیدم. ممنونم دوست قدیمی، ممنونم دوست خوب، یک بغل بزرگ برای تو
آسمااااااان عزیزم خیلی برات خوشحالم ک :))))) ماچ به خنده هات
مرسی مرسی حمیده جان، هزارتا ماچ بک به روی ماهت
فقط هووووووووررررررررررررا
همین که میشه برنامه ریزی کرد بدون اما و اگر عالی هست.
به همسرت باید مدال صبوری و همراهی داد. خداییش خیلی انسان شریف و نادری هستند. ایشالله که همه کاراتون زود پیش بره و همسرت حتی زودتر از برنامه تون بتونه بره ایران و به پدرش برسه.
صبا جون هوراااااااااا، هووووورا، یعنی سیر نمیشم از ذوق کردن
صبا بنده خدا راستین خیلی صبوری کرد، خیلی تحمل کرد، این یکسال اخر هرروزی که میرفت سرکار جنرال واقعا اذیت میشد، و شرایط خانواده اش هم که جدا، بمحض فایل کردن مرحله دوم، دوماه بعدش حدودا کارت سفر و اجازه کارمون میاد، فکر میکنم بتونیم برای فروردین اونجا باشیم و راستین یک مدتی ایران پیش خانوادش میمونه اما من برمیگردم
اون وکیلی که میگی تقریبا به همه گفته شانستون کمه و قبول نمیشه و این صحبتا! کار خاصیم خودش نمیکنه حتی برای اونایی که شرایطشون همه جوره اوکیه کلی کارا رو با تعلل و تنبلی انجام داده. همون بهتر که بش گوش نکردین و کارتونو قبول نکرد.
براتون خیلی خوشحالم.
جودی جون، دقیقا درست گفتی خیلیها از تعللش میگن و بینهایت محتاط بودنش، بقول تو و راستین چقدر خوب شد حرف این وکیل را گوش نکردیم و اپلای کردیم و گرنه حالا حالا باید منتظر میموندیم، هرچند برای مرحله دوم قیمت چن ۱۰۰۰ دلار از وکیل خودم ارزونتر بود دیگه ناچارا i-485 را با چن گرفتیم، یک جورهایی میتونستیم خودمون هم انجام بدیم اما سر داستان کانادا چشممون از بی وکیلی ترسیده، ممنونم جودی، راستی من دارم ارهای تز را اروم اروم پیش میبرم و احتمالا فوریه دفاع کنم
سلام آسمانی جان
لازمه بگم که چقدر خوشحالم براتون خصوصا برای آقای راستین.
انگار دیروز بود که اومدی خبر اومدن ویزات رو نوشتی تو وبلاگ، گل‌های زرد بود توی وبلاگت، بار و بندیل بستی و تنهایی راهی شدی و بعدش آقای راستین اومد، چقدر شما دو نفر تلاش کردین و صبوری کردین توی همه این سالها، همیشه میگفتم بهت دلم روشنه، خدارو شکر که زحمات تون به ثمر نشست
گوارای وجودتان باشه به جای منم تو اسمونا پرواز کنین
شلاله گلم، یادت میاد چه روزهایی بود، باید بگم چه روزهای سخت و وحشتناکی بود، درواقع اومدن ما با سخت ترین روش ممکن انجام شد، مثلا اشتباه بود جدا اومدنمون، اوه بیخیال، گذشته ها گذشته از حالا به بعد بقول تو وقت پرواز رسیده، امسال، سال شروع تغییرات میشه برامون، راستین باید قدمهای مهمی تو انتخاب کار و حرفه اش برداره، خوشبختانه مسیر من کامل مشخصه. راستی شلاله، راستین احوالت را میپرسه و‌هردومون امیدواریم همه چی برات روبراه باشه دوست قدیمی. ایام به کام
آسمان عزیز سلام
.
امیدوارم در ادامه مسیر زندگیتون بهترینها در انتظارتون باشه.
اولامیخواستم ازت تشکر کنم که به همه کامنتها توجه میکنی و جواب میدی .
و بعدش از اونروز تا حالا همش فکر میکردم الان با همسرت چه حسی دارین که گفتی هنوز رو هوایین
باز هم بگم که خیلی براتون خوشحالم
مهری جونم، بدون شما، بدون کامنتهاتون این صفحه ارزشی نداره، میشه اینها را تو دفتر هم نوشت اما وقتی میدونم عده ای هستن سنگ صبورم هستن و همراهم هستن قوت قلب میگیرم، خیلی خیلی برام با ارزشید
روز اول روی تخت دراز کشیده بودیم ، انتظار جواب تا دوسه هفته دیرتر نداشتم و مثل همیشه بازی بازی سایت را باز کردم و شماره را وارد کردم عملا تا دوسه ساعت بعدش فقط بالا پایین میپریدیم و خنده هامون قطع نمیشد به هرکی ، غریبه و اشنا که بیدار بود زنگ زدیم و گفتیم، هنوز که هنوزه تو طول روز به روشهای مختلف بهم یاداوری میکنیم و بازم کلی ذوق میکنیم، ممنونم عزیزم
آسمونی جان
خیلی خیلی خوشحالم برات. تبریک من را پیشاپیش بپذیر. امیدوارم همین جور جلو بری و موفقیت کسب کنی. تو شایسته پیشرفت هستی و من همیشه ازت درس استقامت و پشتکار می گیرم.
چقدر خوب که همه چی با صبوری خودت جلو رفت.
کامشین جون، ممنونم عزیزم. چقدر جملاتت شیرین و‌دوست داشتنی هست. یادت میاد سال اول چقدر ما تحت فشار بودیم و استرس داشتیم و باهم تلفنی حرف زدیم، خیلی دور نیست واقعا باورم نمیشه چطور اون روزها را پشت سر گذاشتیم اما گذشت و مهم اینه به جلو نگاه کنیم چون بلاخره روزهای کم استرس و بی استرس هم رسید،
سلام
ببخشید برای رشته مهندسی برق چند تا سایتیشن لازمه؟
خیلی اینطور نیست که بگیم این تعداد و همه چی اکی باشه، اما به صورت کلی برای رشته های مهندسی حداقل ۲۰-۳۰ تا، یک مجموعه فاکتور لازمه ، بهترین کار اینه کیستون را به وکیلهای مهاجرت بفرستید که مجانی ارزیابی میکنن که چقدر شانس گرفتن گرین کارت از طریق niw را دارید