موقعی که پام را تو لب گذاشتم فقط میخواستم وقت و زمان بیشتری بخرم، تز مسترم را انجام بدم، تو اون یکساله زبانم را قوی کنم و چیزی هم عملی یادبگیرم، و برای phd هم اپلای کنم، اون زمان کمترین برخورد ممکن را با هم ازمایشگاهیهام داشتم، بخصوص موبور چون وقتی حرف میزد عملا هیچی نمیفهمیدم، اون یکسال که رو تزم کار میکردم با کمترین برخورد با بقیه گذشت، جالبه که تو اون لب تنها فردی بودم که ازمایش روی حیوان انجام میداد، مثل همیشه کله شق طور رفته بودم سراغ سخت ترین و چالشی ترین کار ممکن، حتی موبور هم اون موقع ازمایشهای روی حیوان انجام نمیداد، الان میفهمم دلیل اینکه استادم بدون اینکه خودم درخواست کنم اسمم را تو پروژه fda وارد کرد، سال دوم کار تو لب همزمان شد با انتقالی از دوره کارشناسی ارشدم به phd و عملا شروع سومین سال phd. و از اون موقع همکاری من با موبور روی پروژه fda شروع شد. اون سال تمام هدفم فهمیدن حرفهای موبور بود و درست انجام دادن ازمایشها، عملا بهترین دستیاری که یک نفر میتونست باشه شدم، سال به سال پیشرفت میکردم و بهتر میشدم، پارسال که موبور فارغ التحصیل شد، ۹۸٪ زبانش را میفهمیدم، تمام ازمایشها را تمام و کمال خودم میتونستم اجرا کنم و مهمتر اینکه میتونستم نتایج را تفسیر کنم، موبور الان با اینکه پست داک هاروارد هست همچنان بعنوان مشاور پروژه fda ما هم هست و من نشستم سرجای اون تو انجام ازمایشها و تحلیلشون، میبینم که تفسیر و تحلیلم در حد پارسال موبور هست، یک اختلاف زمانی ۱.۵ ساله. الان دانش اون درحدی شده که با جسارت و اعتمادبه نفس مثال زدنی ادمهای توی fda را به چالش میکشه، دانش من هم کمابیش داره همون مسیر را با اختلاف کمتر از یکسال پیش میره، اما اختلاف مهارتم درتحلیلها درهمون حد ۱.۵ سال هست. امشب که کامنتهای متقابل موبور و fda را در مورد پیش نویس یکی از مقاله هامون‌خوندم باز زبانم به به به و چه چه از موبورباز شد. میبینم که چی میخوام و چی میتونه منرا از مسیرم راضی کنه. میدونم که پتانسیل رقیب موبور و درعین حال دوست و همکار بودنش را دارم و میخوام ادمی بشم که fda تو کامنتهاشون فقط موبور را خطاب نکنن و من را هم اسم ببرن، اررره اینه که میخوام بشم. مسیر برام روشنه، بعد دفاعم باید بیافتم و خوره مقاله بشم، درعین حال نقطه قوت موبور نرم افزارهای امار غیر از نرم افزارهای فارماکوکینتیک هست، من نرم افزارهای فارماکوکینتیک را خوب بلدم اما تو امار لنگ میزنم. مسیر موفقیت با هدف یابی دقیق و تعیین مسیر و ابزار لازم میگذره و من هدف و مسیر را میدونم، باید از مهارت استفاده از ابزار استفاده کنم و زودتر شروع به قدم گذاشتن داخل این راه بکنم. به امید کم کردن این فاصله ۱.۵ سال.
عه تو هم تو کانال تلگرام قبلی شقایق هستی؟ من هم هستم :)) کدومی آسمان
اما در مورد پستت، واقعا اینقدر پشتکارت و پایداری ات ستودنی است. میدونی نمیخوام بگم کار مثلا شقایق راحت بود، نه، مطمینا اون هم عااالی و پرتوان ادامه داد و همیشه از خوندنش لذت برده ام اما یه چیزی دیگه تو داری که تو را از خیلی ها متمایز میکنه ... واقعا اینهمه پشتکار داشتن و چشم از هدف برنداشتن ستودنیه ... تو و شوهرت عاااالی هستید آسمان
زری گلم، عکسم سیاه سفیده، راحت میتونی پیدام کنی:) کلا علاقه خاصی به عکس سیاه و سفید دارم:))
زری جون تو لطف داری، اما خوب من هنوز بچه ندارم، شاید همین باعث شده که بیشتر وقت برای ریسرچ بذارم، بعد فرق کار ریسرچ با مثلا داروسازی یا پرستاری اینه که ته نداره و میتونی بری بالا و بالاتر، همین خیلی انگیزه شده برام، دیگه اینکه من عاشق کشف چیزهای جدیدم و خیلی حس خوبی میده چیز جدید و مهمی را ارائه بدم و خوشبختانه خیلی خیلی خوش شانس بودم که تو فیلدی که هستم یعنی فارماکوکینتیک پوست، هنوزخیلی جا برای کار داره و گرنت fda هم حمایت میکنه، کلا وقتی همه اسباب هست اگه اهمال کنم بعدا حسرت این فرصت را میخورم
سلام خانوم دکتر تازه باهاتون اشنا شدم من پزشکم ولی پسرم دانشجوی ترم هشت داروسازیه تمایل زیادی برای مهاجرت به امریکا برای کار یا ادامه تحصیل داره ممکنه بفرمایین کدوم پست هاتون در مورد نحوه اپلای و پروسه هایی که طی کردین هست که اونارو دقیق بتونیم ممنون
سلام روزتون بخیر، من خیلی درمورد نحوه اپلایم تو وبلاگ قبلی ننوشتم چون اون موقع یک کمک داشتم. وبلاگ زیر اسمان خدا مفصل درمورد نحوه اپلای نوشته و توضیح داده، اما مساله مهم اینه پسرتون نمیتونه با ویزای دانشجویی بیاد و دوباره خود داروسازی را اینجا بخونه یا بعنوان داروساز کار کنه، درواقع رشته ای که اپلای میکنه باید منطقی پشتش داشته باشه، مثلا افیسر ازمن پرسید چرا فارماسیوتیکس اپلای کردی، من توضیح دادم چون به داروسازی صنعتی علاقه دارم و مایلم بعد از این تو کارخونه های داروسازی ایران کار کنم( مهمه که تو حرفهامون از قصد برگشت به ایران و منطق خوندن اون رشته برای برگشت به ایران حرف بزنیم) همین سوال را افیسر تو سه مدل مختلف از من پرسید، دوم اینکه با ویزای دانشجویی ما اجازه کار بصورت محدود تو خود دانشگاه را داریم و فرضا اگه مدرک داروسازیمون را ارزیابی کنیم باز هم نمیتونیم باهاش کارکنیم چون اجازه کار خارج دانشگاه نداریم، بجز اینکه فرصت اینترنشیپی امون را برای اینکار بذاریم( بهتره از اول تصمیم بگیریم قصد داریم مربوط به رشته ای که میخونیم دراینده کار کنیم یا رشته داروسازی و مطابق اون برنامه اینترنشیپ و چیزهای دیگه را جلو ببریم) خلاصه خیلی بحث پیچیده هست، من راجع به داروسازی توی پست« رشته داروسازی» مفصل نوشتم، درضمن من خودم تصمیم دارم تو یکسال اینده مدرکم را ارزیابی کنم و صد درصد بعد دفاع از تزم از این تصمیمم و مراحلش بیشتر مینویسم
عالی عالی خوشحالم واست و ازت انرژی میگیرم راستی پیرو پست قبلی فکر کنم وبلاگ روزهای بهم ریخته شقایق را میگی من هم دنبال میکردم تا اینکه رفت تلگرام و دیده نیست شد اون هم خیلی خوب بود با سختی جلو رفت و الان داره لذت میبره
اره وبلاگ روزهای بهم ریخته را میگم، کلا وبلاگ اون بود که باعث شد بنویسم و نقطه امیدی شد تو اون روزهای سخت. من کانال تلگرام و اینستاش را هم دارم اما کلا خیلی وقته دیگه نمینویسه
سلام
قبول نیست
پست جدید گذاشتین اما کامنتهای پست قبلو تائید نکردین!
سلام، یکهو پست دیشبی قبل خواب بهم الهام شد، گفتم بنویسمش تا این وحی از ذهنم نپریده :)