بازم مترو و نوشتن.
تاریخ اسباب کشی قطعی شده، قبلا گفته بودم که اپارتمانمون توی ساختمون بزرگ هست و با امکاناتی مثل باشگاه یا اتاق بازی بچه ها. هرچند همه اینها پولی هست، حتی هزینه پارکینگ هم جداست.
ترک کردن اپارتمان الانمون هم سخته. بقول راستین اپارتمان بخشنده ای بود، کوچیک بود اما پرنور و دلباز و ما خاطرات خوبی توش ساختیم. صدساله بود اما از ساختمون لذت بردیم و دوستش داشتیم و بهش عادت کردیم، تو این خونه به ارامش و ثبات رسیدیم و از زندگی تو لونه کوچیکمون لذت بردیم. انصافا اگه خیلی کوچیک نبود بازم هم توش میموندیم اما دیگه وقت رفتن و تغییر رسیده و این تغییر هم لازمه. امیدوارم بتونیم باز هم خاطرات خوب تو اپارتمان جدید بسازیم.
دیشب هم رفتیم برای خونه جدید خرید، دریک عملیات انتحاری بیشتر مبلمانی که لازم داشتیم را همون دیشب با هم و از یک مغازه خریدیم. دیگه وقتشه که زندگی واقعی و غیر دانشجویی را تو امریکا شروع کنیم. باز هم بقول راستین ما از یک زندگی کامل تو ایران دل کندیم و مهاجرت کردیم و با حداقلها زندگی کردیم و بعد هم سبک زندگی دانشجویی داشتیم و حالا بعد از ۹ سال تازه داریم برمیگردیم سر همون مدل زندگی که تو ایران ساخته بودیم. ۹ سال طول کشید، زمان زیادیه و شاید قبل مهاجرت انتظارم زمان خیلی کوتاهتری بود اما مهم اینه که اخرش رسیدیم.
یکشنبه هست و تو راه دانشگاهم برای انالیز سمپل، اما عصر راستین میاد دنبالم که بریم میسیز برای خرید یک قلم وسیله خونه دیگه ،دراور( کمد کشویی) که بعنوان میز ارایش هم استفاده میشه. همین.
سلام اسمان.من اومدم
سلام صفورا جان؟ امریکایی؟؟ اگه اینطوریه هوراااااا بسلامتی و مبارکی
الهی با دل خوش و به شادی و آرامش
ممنونم مامان فرشته ها. چقدر اسمی که انتخاب کردید ارامش بخشه
مبارکه انشالله به دل خوش و سلامتی استفاده کنید و اسباب کشی بعدی خونه سفید باشه که خریدید:)
اخ زری جان، ایشالله،
ان شالله به سلامتی و دل خوش و با اومدن نی نی هم مطمن باشید رزق و روزی خیلی بیشتری خواهید داشت.
چقدر جالب که منم یه همچین وضعیتی شبیه وضعیت گذشته شما داشتم. یه زندگی کامل رو که ساخته بودم ول کردم و اومدم کانادا، درآمد خوبی داشتم خونه ماشین فقط یه شوهر نداشتم :)) اما از صفر اینجا شروع کردم، دانشجویی و در سن ۳۰ سالگی! ضرر مالی هم البته خیلی کردم، اسمش رو ضرر نمیذارم به هر حال بهای مالی سنگینی دادم چون با وجود این که بهترین دانشگاه های تهران درس خونده بودم ولی نتونستم خیلی وارد رقابت فاند گرفتن بشم و ترجیح دادم این هزینه رو بکنم (تقریبا میتونم بگم تمام پس اندازم بودم) فکر‌میکنم سیستم امریکا با کانادا خیلی فرق کنه و امیدوارم بتونم خیلی سریع بهتر از زندگی ایرانم رو اینجا بسازم :) امیدوارم خوشحال و راضی باشیم هممون از تصمیماتی که گرفتیم
سلام گندم جان،
جالبه، تقریبا مثل هم، هردو پس اندازمون را خرج فاند کردیم و از صفر شروع کردیم. ایشالله که هردو بتونیم زندگی بهتر از ایران بسازیم و البته با اینکه همچنان از لحاظ مالی به سطح زندگی ایرانمون نرسیدیم اما ما از تصمیممون راضی هستیم. امیدوارم شما هم باشید و‌به رضایت مالی هم برسیم
سلام
مبارکه
امیدوارم تا سالها به خوبی و خوشی ازشون استفاده کنید
سلام
ممنون دکتر عزیز، ایشالله